Dit verhaal wordt op deze manier wel heel abstract. Ik zal het naar de praktijk trekken. Wanneer ik begin aan een wol-project moet er een vacht zijn. Veelal is het zo dat mijn oog op iets valt of iemand attendeert mij op een vacht van een bepaald schapenras. Het gaat hierbij echt om de wol: de kleur, hoe het voelt en wat ik er mee wil maken. Met de vacht al in huis pak ik het "Fleece and Fibre Sourcebook" erbij en kijk ik naar het schaap achter de vacht en de eigenschappen van de wol.
Vaak vergeet ik daarna het plaatje van het schaap achter de wol en richt ik mij op het maken. Laatst sprak ik iemand die precies kon vertellen met welk ras ze aan het spinnen was, hoe leuk ze het schapenras vond en waar het ras leefde.
Dat zette mij aan het denken. Ben ik maar zo in het wilde weg bezig met wol of zit er toch een lijn in. Ik probeerde op een rijtje te zetten welke vachten ik door handen heb laten gaan en welke resultaten me het meest hebben aangesproken. Ik kwam er achter dat mijn voorkeur uitgaat naar oude traditionele rassen en het liefst met een lange harige vacht.
Kijkend naar de voorraad die ik in huis heb vind ik gelukkig de bevestiging van deze theorie: ik heb net een prachtige Gotland lamsvacht versponnen,
ik ben bezig met het wassen en kaarden van de vacht van het Racka schaap
en daarna staat het Jacobschaap op het programma.
Het wordt een heerlijke spin-zomer, ik heb de wol van mijn voorkeur in huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten