Spinnen onder de perenboom

De Pinksterdagen heb ik doorgebracht onder de perenboom. Spinnend. De Strubbert (in Laren, gld) organiseerde de activiteit "spelen met wol". En dat hebben we gedaan: spelen met wol! Het weer werkte 100% mee en het was geweldig. De dames die wol verwerkten hadden hun kampement opgeslagen onder de perenboom. Een super plek!

Maar wat was er aan de hand? De schapen van de Strubbert werden geschoren. Dat werd groots gevierd. In de afgelopen maanden is er flink wild gebreid. Overal op het terrein van de Strubbert vond je breisels terug.

Om terug te komen op het "spelen met wol": de schapen werden ontdaan van hun wintervacht ...

           

 
... en om aan het publiek te tonen wat er daarna met wol kan gebeuren hebben we, vijf vrouw sterk, laten zien wat er daarna met zo'n vacht gebeurt. Er werd gesponnen, gevilt, geweefd. Door de dames zelf maar ook door de bezoekers want er is natuurlijk niets leuker als zelf vasthouden, zelf ruiken van verse wol maar vooral zelf doen. 

     

 
En dat allemaal in de weldadige schaduw van die perenboom. Zo zou het altijd moeten zijn, spelen met wol onder de perenboom.

Wat een heerlijk weer, weer

Vanmorgen moest het er van komen, het huis moet aan kant want tijdens de Pinksterdagen ben ik van huis. Op de een of andere manier zit het in mijn systeem dat je niet weg gaat zonder het huis aan kant te hebben ... Dus alle plekken bij langs waar ik stapeltjes laat liggen. Behalve de gebruikelijke post, verstelgoed en overige zaken heb ik nu toch echt de handschoenen en mutsen in de daarvoor bestemde dozen weggeborgen. Handschoenen, mutsen zul je denken ... Maar tot twee weken geleden had ik 's morgens, op de fiets nog mijn vingerloze wanten aan. Dat kan je je nu niet meer voorstellen, deze week stapte ik om half acht in de motgen zonder jas op de fiets.

Eigenlijk is het zonde dat ik nu in huis bezig ben, ik zou buiten moeten zitte. Het is heerlijk om in de tuin te spinnen, een steekje te haken of te breien maar zoals ik al uitlegde, de huishoudelijke taken roepen ...
En ik heb twee dagen op de Strubbert in Laren (Gld.) voor de boeg, fijn "spelen met wol"!

  Voor meer informatie over spelen met wol: www.strubbert.nl.

Digitale gemakken

Tot voor een jaar was ik van het papier. Stapels tijdschriften, geprinte patronen en natuurlijk boeken. Voor het opbergen en uitstallen van die boeken hebben ze in de middeleeuwen al een oplossing bedacht: de boeken in een leeszaal aan de ketting.

Dit was een mooie oplossing toen de hoeveelheid boeken nog overzichtelijk was. Op enig moment werden de verzamelingen groter en moest er iets anders worden verzonnen. Gelukkig is de mens inventief en werd de boekenkast bedacht.

Maar hoe moet je nu omgaan met al die tijdschriften en het losse papier? Ik heb nog geen werkbare oplossing gevonden. Het blijft een kwestie van stapelen en regelmatig uitzoeken en herschikken om te voorkomen dat je op een gegeven moment verdrinkt in het papier.

Dit was een probleem totdat ik mijzelf een I-pad cadeau deed. Al heel snel ontdekte ik dat ik ook tijdschriften kon kopen en bewaren op mijn "padje". Helemaal gelukkig werd ik van de recente downloads van tijdschriften waar ik anders behoorlijk moeite voor moest doen om die te bemachtigen. Waar ik voorheen vrienden die naar verre buitenlanden gingen moest vragen voor hen "obscure bladen" te kopen en voor mij mee te nemen heb ik nu, als ik dat wil, de nieuwste Vogue knitting of Simply knitting op de dag van uitkomen in huis. Bovendien kan ik "padje" meenemen in de trein, in de bus of op de bank en het plaatje, artikel of patroon te voorschijn toveren zonder me een breuk te tillen aan papier.

       

 

Gelijk gestemde zielen

Het afgelopen weekeind ontmoette ik een aantal mensen die net als ik iets hebben met wol en met maken. Het was bij een goede vriendin en we kwamen samen om de aanstaande Pinksterdagen voor te bespreken. Het clubje aan tafel gaan allemaal naar de Strubbert om daar te “spelen met wol”.

Het is de bedoeling dat wij aan het publiek laten zien wat er zoals kan met de wol van de schapen die op de Stubbert rondlopen. We gaan nadat de schapen zijn geschoren de wol kaarden en daarna verder bewerken. We willen laten zien hoe mooi vilten is (nat en droog), dat wol gesponnen kan worden en daarna verwerkt in haak- en breiwerk en we willen ook gaan wildweven …

Het is iedere keer weer bijzonder om met mensen (en in dit geval had ik de meesten nog nooit ontmoet) om tafel te zitten die dezelfde interesse hebben. Voor je er erg in hebt vliegen de ideeën over tafel en plan je in een paar uur activiteiten voor twee dagen, en tussendoor ook nog de eet- en slaapaangelegenheden.

Maar nog veel bijzonderder vind ik de nawerking van zo’n ontmoeting. Nog steeds zijn mijn hersens bezig met projectjes die klein genoeg zijn om in redelijk korte tijd te voltooien, die wel met elkaar te maken hebben zodat alle projecten samen een groot project kunnen worden. Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd en ruimte in mijn hoofd om mij met andere praktische dingen als werken, huis of boodschappen bezig te houden …

Wordt zeker vervolgd!

Uithalen en opnieuw beginnen

Ik vrees dat ik in een NEE-fase zit, het lijkt wel alsof er niets goed genoeg is. Het voelt een beetje als staan voor een goed gevulde kledingkast en niets hebben om aan te trekken. 


Vorig jaar kocht ik een zak ruwe wol, ik had alleen naar de bovenkant gekeken en het leek te gaan om blauwe texelaar. Toen de wol uit de zak kwam bleek deze een stuk bruiner dan ik had verwacht. Eenmaal gewassen, gekaard en gesponnen werd ik steeds enthousiaster. Van de winter begon ik vol goede moed aan een trui met kabels maar dat was het toch niet helemaal.

Voor de zekerheid wel op de pennen laten staan. En iets later ben ik aan een andere trui begonnen (van dezelfde wol dus). Het patroon had ik ooit op Ravelry gezien en ik was er zo enthousiast over dat ik het boek heb gekocht waarin het is gepubliceerd. Ik moet nog anderhalve mouw maar ... 

Gisteravond, het was al laat, ben ik aan de derde trui begonnen. 


En zojuist, ik breide nog een steekje voordat ik de was op ging hangen, viel de beslissing! Ik ga de twee eerste truien uithalen. Ik zal de wol netjes opdraaien en door een nat badje halen, dan is-ie weer als nieuw. Dat is nu typisch een kwestie van uithalen en opnieuw beginnen!